ความหมาย:
จัดการปัญหาความขัดแย้งทางการเมืองด้วยการไกล่เกลี่ย, ประนีประนอม, เจรจาต่อรอง, ประสานหรือจัดสรรผลประโยชน์ให้ลงตัวในหมู่ชนชั้นนำของสังคมเพื่อรักษาอภิสิทธิ์หรือสถานะดั้งเดิมของพวกตนไว้, ซึ่งนอกจากจะไม่ได้ก่อประโยชน์อันใดให้แก่ประชาชนส่วนใหญ่แล้ว ยังไม่สามารถแก้ปัญหาได้อย่างยั่งยืนอีกด้วย.
คำที่มีความหมายเดียวกัน: เกี้ยเซียะ, เกี๊ยะเซียะ, เกี๊ยะเซี้ย
ที่มา:
นี้คือวิธีการยอดนิยมในการแก้ปัญหาทางการเมืองของประเทศไทยนับตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน. ใช้ในความหมายนี้ครั้งแรกโดย ดร.ชาญวิทย์ เกษตรศิริ โดยได้รับแรงบันดาลใจจากอาเจ๊ข้างมูลนิธิโครงการตำรา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น