ตะโกนในโรงหนัง

ความหมาย:
ใช้วิธีการสกปรกเพื่อกำจัดศัตรูทางการเมือง, โดยเฉพาะอย่างยิ่งด้วยการปล่อยข่าวลืออันเป็นเท็จแล้วปลุกปั่นให้สาธารณะชนเกิดความรู้สึกเกลียดกลัว ชิงชัง หรือต่อต้านบุคคลผู้นั้น. กลอุบายนี้นิยมใช้โดยพรรคการเมืองเก่าแก่นับตั้งแต่ยุค ๒๔๙๐ เรื่อยมาจนถึงปัจจุบัน.

ที่มา:
มาจากเหตุการณ์ที่มีการส่งคนไปตะโกนในโรงภาพยนตร์ว่า “ปรีดีฆ่าในหลวง” หลังจากรัชกาลที่ ๘ เสด็จสวรรคตได้ไม่นาน, และจากคอลัมน์“ทักษิณ พูโล กลยุทธ์ “ตะโกนในโรงหนัง” ยุคโลกาภิวัตน์”  ในหนังสือพิมพ์มติชนรายวัน ฉบับวันที่ ๗ เมษายน ๒๕๕๕.